5 όμορφα πράγματα που μου συνέβησαν το 2019

Το 2019 ήταν για μένα μια δύσκολη χρονιά, με αρκετά σκαμπανεβάσματα, στιγμές έντασης, λύπης κι έντονης ψυχικής και σωματικής καταβολής. Ακόμη, όμως, κι αν δεν πηγαίνουν όλα κατ' ευχή, θα υπάρξει πάντα μια όμορφη στιγμή που σε γεμίζει θετική ενέργεια και σε βοηθά να πας μπροστά. Αυτές ήταν οι πέντε στιγμές του έτους που φεύγει που μ' έκαναν να νιώσω ξεχωριστά σε σχέση με τον διαβήτη μου:

1. Τον Μάρτιο πήρα το Freestyle Libre επιτέλους δωρεάν

Μπορεί να μην ξέρω τι ακριβώς απαιτήθηκε προκειμένου το προϊόν της Abbott να ενταχθεί στον κατάλογο των κρατικά αποζημιούμενων προϊόντων για τους ασφαλισμένους, ξέρω όμως ότι ζήσαμε την ιστορία του γεφυριού της Άρτας μιας και "το πρωί το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν". Πόσες φορές ακούσαμε τα προηγούμενα χρόνια ότι επιτεύχθηκε συμφωνία και το σύστημα FGM θα αποζημιωθεί, αλλά λίγες μέρες μετά όλα κατέρρεαν, με πλούσιο παρασκήνιο κι ιστορίες συνωμοσίας. Πλέον, τα ασφαλισμένα άτομα με ΣΔΤ1 απολαμβάνουν τα οφέλη της τεχνολογίας στην προνομιακή τιμή των 0,00 ευρώ, με την παροχή 26 αισθητήρων στιγμιαίας καταγραφής γλυκόζης και της συσκευής ανάγνωσης. Eύχομαι το ίδιο να συμβεί και με όλα τα προϊόντα που θα δούμε μελλοντικά να κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά.

2. Τον Ιούνιο συνάντησα bloggers απ' όλη την Ευρώπη

Παλιοί και νέοι φίλοι. Και μια πανέμορφη, ηλιόλουστη πρωτεύουσα, γεμάτη χάρη. Το ταξίδι στη Λισαβόνα στα τέλη Ιουνίου ήταν μια εμπειρία αναζωογονητική. Το φετινό dX με θέμα "Tέχνες & Τεχνολογία" μας έβαλε για τα καλά στον κόσμο της δημιουργίας και της ελευθερίας. Ενδιαφέρουσες ομιλίες, ευκαιρίες διασύνδεσης και επικοινωνία με άτομα που ζουν με τον διαβήτη ή κοντά στον διαβήτη καθημερινά. Ξεχωριστές ιστορίες, διαφορετικές εμπειρίες. It was a pleasure!

3. Τον Οκτώβριο βρήκα νέο επαγγελματία υγείας

Η ρύθμισή μου το 2019 δεν ήταν καθόλου ιδανική και συχνά πυκνά εντελώς αντίθετη με τις επιθυμίες μου. Επίσης, για χρόνια οι γιατροί κι η ομάδα υποστήριξης μου βρίσκονταν στην Αθήνα, κάτι που έβλεπα ότι δε δούλευε καθόλου στα φοιτητικά μου χρόνια. Όμως, δεν πήρα ποτέ την απόφαση να το αλλάξω. Τελικά πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια για να σταματήσω να ταξιδεύω δύο φορές το χρόνο για να επισκεφθώ τη γιατρό μου. Βρήκα έναν νέο γιατρό στη Θεσσαλονίκη και νιώθω φοβερά ικανοποιημένος. Μου τόνωσε την ψυχολογία και έβαλε κάπως σε τάξη τα νούμερά μου.

4. Τον Νοέμβριο το ζήσαμε στην Καλαμπάκα

Σ' ένα επιβλητικό σκηνικό, με θέα τα Μετέωρα (είχα να πάω από παιδί), πραγματοποιήθηκε το 12ο συνέδριο της Ελληνικής Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη στις 9 και 10 Νοεμβρίου με θέμα "Διαβήτης & Οικογένεια". Αν κάτι έμαθα από την οργάνωση αυτής της εκδήλωσης είναι πως για συνέδρια τέτοιου βεληνεκούς χρειάζεται υπομονή, γερά στομάχια, πολλές ώρες δουλειάς και να βάζεις κάποιες φορές νερό στο κρασί σου. Χάρηκα πολύ που ο κόσμος το ευχαριστήθηκε και ταυτίστηκε ειδικά με τις ιστορίες στα δύο στρογγυλά τραπέζια της Κυριακής (αυτό των ατόμων που ζουν πολλά χρόνια με ΣΔΤ1 κι εκείνο των γονέων παιδιών με διαβήτη). Η δουλειά της ομάδας έπιασε τόπο και μακάρι να ακολουθήσουν ακόμη πιο πετυχημένες δράσεις.

5. Τον Δεκέμβριο συμμετείχα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Διαβήτη

Ένα ταξίδι που θα θυμάμαι. Από τις 2 ως τις 7 Δεκεμβρίου βρέθηκα στο Κορέα και συγκεκριμένα στο Μπουσάν, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όπου συμμετείχα μαζί με άλλα 62 άτομα με διαβήτη από 48 χώρες του κόσμου στο Young Leaders in Diabetes Training Summit 2019. Έμαθα πολλά, άκουσα ιστορίες κι εμπειρίες για τη ζωή με διαβήτη απ' όλο τον κόσμο, κατέθεσα τα δικά μου βιώματα κι έκανα πολύτιμους φίλους. Το πρόγραμμα Young Leaders in Diabetes είναι μια πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF) και μία νέα συνάντηση λαμβάνει χώρα κάθε δύο χρόνια, παράλληλα με το Παγκόσμιο Συνέδριο Διαβήτη. Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα και τους όρους συμμετοχής μπορείτε να βρείτε εδώ. Ήταν φανταστικά!