Μερικές προσωπικές συμβουλές για να ξεκινήσεις δυναμικά τη φοιτητική σου ζωή

Τα φοιτητικά χρόνια για εμένα πια πέρασαν. Όμως μου χάρισαν απίστευτες εμπειρίες, με έφεραν κοντά σε υπέροχους ανθρώπους και μου έδωσαν σημαντικά μαθήματα για το πως θα συμβιώνω με τον διαβήτη μου από δω και στο εξής. Να μερικές σκέψεις μου με αφορμή το ξεκίνημα μιας νέας φάσης στη ζωή σου.

Το ότι μπορεί να φύγεις από το σπίτι δεν πρέπει να σου προκαλεί άγχος

Αν η σχολή που πέρασες δεν βρίσκεται στον τόπο που μένει η οικογένεια σου, οι πιθανότητες να ζήσεις μακριά από το σπίτι είναι πολλές. Το ότι έχεις διαβήτη δεν πρέπει να σου προκαλεί αρνητικές σκέψεις, έντονο προβληματισμό ή να σε βάζει σε μια διαρκή αμφιβολία για το αν και πως θα τα καταφέρεις μόνος. Μέχρι να φύγω από το σπίτι τον Σεπτέμβριο του 2014, ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής διαχείρισης του διαβήτη μου είχαν αναλάβει οι δικοί μου, με αποτέλεσμα να βρεθώ μέσα σε λίγες μέρες αντιμέτωπος αποκλειστικά με τον εαυτό μου και να πρέπει να λαμβάνω όλες τις (σωστές και λάθος) αποφάσεις για τη ρύθμισή μου. Χρειάζεσαι χρόνο για την προσαρμογή, αλλά όπως κάθε τι καινούριο, συνηθίζεται. Βρες το στιλ σου!

Αν ψάχνεις συγκάτοικο μόνο και μόνο επειδή έχεις διαβήτη, μάλλον βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση

Κάποια στιγμή είχαν ρωτήσει τη μητέρα μου πως μπορεί να έχει το κεφάλι της ήσυχο αν μένω εντελώς μόνος και κάτι πάει στραβά με τα σάκχαρά μου, υπονοώντας ότι μάλλον πρέπει να βρω συγκάτοικο. Πέρα του ότι βρίσκω αυτή την προσέγγιση εξαιρετικά ηττοπαθή, θεωρώ πως κρύβει μια προσπάθεια να μεταθέσεις την ευθύνη για το διαβήτη σου αλλού. Ο διαβήτης ξεκινά από εμάς. Και την ευθύνη για τη διαχείρισή του την φέρουμε πρώτα απ' όλα όσοι ζούμε με αυτόν. Φυσικά από τη φύση της πάθησης υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να προβλέψουμε, όπως και εμπόδια που δεν δεν εξαρτώνται από εμάς. Όμως, η ζωή με διαβήτη -παρά τις όποιες δυσκολίες- είναι μία ζωή εφικτή. Και για να είναι και στην πράξη εφικτή, πρέπει να αισθανόμαστε ελεύθεροι να ζούμε την κάθε στιγμή. Προσέχουμε τον εαυτό μας, αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας και δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν να μας υποστηρίζει διαρκώς στο πως θα διαχειριστούμε τα σάκχαρά μας. Δε γίνεται να είναι όλα ρόδινα. Έχω ζήσει ακραίες υπογλυκαιμίες και υπεργλυκαιμίες χωρίς να είναι κάποιος κοντά μου για να με βοηθήσει. Δε σημαίνει ότι επειδή υπάρχουν και κακές στιγμές θα αφήσω τον διαβήτη να μου δημιουργεί δεύτερες σκέψεις.

Πες το στους φίλους και την/τον σύντροφό σου και εξήγησε τους τα απαραίτητα

Στη φοιτητική σου ζωή θα γνωρίσεις (πολλά) νέα πρόσωπα. Θα διευρύνεις τις παρέες σου, θα δημιουργήσεις νέους κύκλους, θα ερωτευτείς, θα ταξιδέψεις, θα βγεις μέχρι αργά, θα ζήσεις ξέφρενες στιγμές, θα ξενοκοιμηθείς. Νιώσε ελεύθερος να μοιραστείς τον διαβήτη σου με τους ανθρώπους που εμπιστεύεσαι. Μην κρύβεσαι, μη ντρέπεσαι, μη χάνεις πολύτιμες στιγμές. Αναρωτιέσαι μήπως για το πως θα το πεις; Δε χρειάζονται πρόλογοι και άγχος. Απλά βγάλε το μετρητή σου και τσέκαρε αν όλα πηγαίνουν καλά όταν έρθει η στιγμή. Εξήγησε στην παρέα σου και τον/την σύντροφό σου μερικά βασικά πράγματα: τι σημαίνει διαβήτης, τι πρέπει να κάνουν αν σε δουν να βρίσκεται σε "άλλη διάσταση", ποιον να ειδοποιήσουν αν χρειαστεί, τι κάνουν τα "διαβητικά σύνεργα" που κουβαλάς μαζί σου. Επιπλέον συμβουλή: άφησε στα σπίτια που επισκέπτεσαι πιο συχνά λίγα αναλώσιμα ή φάρμακα σε περίπτωση ανάγκης. Καμιά φορά ξεχνιόμαστε ή ο εξοπλισμός μας εμφανίζει προβλήματα. Νιώσε ασφάλεια, οι αληθινοί φίλοι είναι εκεί για εσένα.

Τον γιατρό σου και τα μάτια σου

Η τακτική παρακολούθηση της ρύθμισης σου βοηθά να προλάβεις αστοχίες, να διορθώσεις τα κακώς κείμενα και να έρθεις σε επαφή με σύγχρονες λύσεις που θα απλουστεύσουν την καθημερινότητα σου με την πάθηση. Η προσωπική εμπειρία εδώ μου έδωσε ένα σημαντικό μάθημα. Αν σπουδάζεις στον τόπο κατοικίας σου ή κοντά σε αυτόν, μπορείς να εξακολουθήσεις να επισκέπτεσαι τον γιατρό που είχες πριν αρχίσει η φοιτητική σου ζωή. Διαφορετικά, θα ήταν καλό για σένα να βρεις έναν επαγγελματία υγείας στον νέο τόπο διαμονής σου. Μπορείς με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσεις ότι θα έχεις τον γιατρό σου κοντά, θα τηρείς τα ραντεβού σου και τις εξετάσεις σου και θα μπορείς να βρεις λύσεις άμεσα, κάτι που θα ενισχύσει τη συμμόρφωσή σου στη ρύθμιση του διαβήτη σου. Αν μέχρι την ενηλικίωσή σου σε παρακολουθούσε παιδοδιαβητολόγος, φρόντισε για την άμεση μετάβαση σου σε γιατρό ενηλίκων. Το ότι και τα τέσσερα φοιτητικά μου χρόνια πήγαινα μέχρι την Αθήνα για να με δει η γιατρός μου δεν βοήθησε και πολύ. Ας είμαι το μοναδικό παράδειγμα προς αποφυγή!

Παν μέτρον άριστον

Μη γίνεσαι υπερβολικά αυστηρός με τον εαυτό σου, αλλά μην το παρακάνεις κιόλας. Χαλάρωσε, είσαι φοιτητής. Κάνε τις μετρήσεις σου, την ινσουλίνη σου, πρόσεχε τον εαυτό σου αλλά μην αφήσεις τη ρύθμισή σου να γίνει αυτοσκοπός. Κάποιες φορές αξίζει να το ρίξουμε κι έξω, λίγες αποκλίσεις πάνω ή κάτω είναι μέσα στο πρόγραμμα. Από την άλλη, μην αμελείς να ελέγχεις τις τιμές σου και να λαμβάνεις τα φάρμακά σου. Ξέρεις καλύτερα από μένα ότι μια κακή ρύθμιση έχει συνέπειες. Απέφυγε τις υψηλές γλυκοζυλιωμένες, τις μεγάλες διακυμάνσεις στη γλυκόζη (από τα πολύ υψηλά στα χαμηλά) και φρόντισε να βελτιώσεις το χρόνο σου εντός στόχου (70-180 mg/dL). Θυμήσου, μπορείς να κάνεις τα πάντα όπως και πριν. Και ακόμη περισσότερα!

Βρες στήριγμα σε μία τοπική κοινότητα

Χρειάζεσαι να μιλήσεις σε κάποιον; Έχεις ανάγκη από ψυχολογική στήριξη; Ξέμεινες από αναλώσιμα και φάρμακα; Αναζήτησε κάποιον τοπικό σύλλογο ατόμων με διαβήτη στην περιοχή που πρόκειται να σπουδάσεις ή κράτησε επαφές με μεμονωμένα άτομα που θα μπορέσουν να ανταποκριθούν αν παρουσιαστεί ανάγκη. Μπορείς εναλλακτικά να γίνεις μέλος μίας από τις πολλές διαδικτυακές ομάδες ατόμων με διαβήτη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά να ακολουθήσεις τα πιο δημοφιλή πόρταλ για την ενημέρωση και δικτύωσή σου. Και το SWEETSTORIES (χαχα).

Καλό ξεκίνημα στη φοιτητική σου ζωή!